Özlü

Ne güzel demiş şair; "Biliyorum hepsi hava gazı, söz değil."

İnsanları çok da fazla önemsemeyişim iyi midir kötü müdür bilmiyorum. Önemsemeyiş. Sonuçta önemsenecek insan var önemsenmeyecek değil mi sevgili günlük? Çok çabuk silerim diyelim, önemsemiyorum demek yanlış olur aslında. Önemserim tabi ki, ama nereye kadar, niye? Bakarım, atarım hafızaya, karşıma çıkar, silerim.

Öyle goygoy yapamam arkadaş ben fazla. Bozarım, lafı koyarım, öyle altta kalmam çok. Ama bazen de kalırım, uğraşmak istemem sırf değerli nefesimi harcamayayım diye. Çünkü değmez. Yarın bir gün bir tek nefese bile ihtiyacım olacak olan yaşlılık zamanlarımda, "ulan o nefesi o dingile harcamayacaktım behhüöühöhöhü" dememek için kafa sallarım. Sonuçta şunun şurasında bi' 50 sene daha yaşar sonra yavaştan yolcu.

Aynı mantıkta çok da düşünmem aslında kimseyi öyle, bana şunu dedi, bunu dedi, ya şuna yamuk yaptı, aa göz göre göre ne dedi falan diye. Bu işin alzaymırı var, beyin dingildemesi var, neler neler var. Çok düşünmeyeceksin arkadaş, çok dert edinmeyeceksin kendine her şeyi, sonuçta unutma, anca bi' 50 sene.

Önemsemenümayiş.

Bak. Hanımımın bana yıllar önce aldığı "üstelik ben ortalarda yokken" gri hırka var üzerimde. Mis gibi. Boşver başka bi'şeyi. Gerçek bu. Geri kalan hepsi hava gazı.

Al hadi al, bu da bonus gelsin sana günlük...