30.06.2008

Balatamanya

Sevgili günlük, sana bu şekilde işten girebiliyor olmam beni bayağı bir sevindirdi. Zira şu anda acayip baygınlık geçirmek üzereydim. İşim az şu ara. Boş boş olmasa da az buz çalışarak işleri bitiriyorum, sonra zaman geçirecek başka bir şey kalmıyor. Zaman da geçmiyor. Uyumamak için 32 dakikada bir gidip yüzümü yıkıyorum.

İş de az, boş boş oturuyorum. Bunu söylemiştim yahu. Dağ gibi iş olsun istiyorum. Kendimi böyle acayip işime odaklayıp, akşama kadar çalışmaktan kafayı yiyeyim istiyorum, zaman nasıl geçmiş anlamayayım istiyorum, saate bir bakayım akşam olmuş olsun, çalışmaktan psikolojim bozulsun, gözlerimin altında torbalar dolsun. Evet bunu istiyorum. Manyakım çünkü. :)

Pazartesi sendromu dedikleri ne menem bir şeymiş böyle. Sendromlara mı girdim yoksa ben. Amanın.

Bu pazartesiler genelde mi sıkıcı, yoksa genel de ben mi pazartesileri sıkılıyorum, yoksa genel beni pazartesilerde mi sıkıyor, yoksa sıkıyor mu genelde pazartesiler mi beni?

Yanık mı koktu?

Ouv, beynimin yanan balataları olsa gerek.
Çay getirin uleeyyn.

Hiç yorum yok: