Hayatta herkes herşeyi unutmaya programlanmış gibi sanki.
Kimse tam olarak olmak istediği gibi değil. Sadece olmak istediğimiz kişi olmaya çalışırken beceremediğimiz hayatları yaşıyoruz. Ve buna içsel mutluluk diyoruz. Ne istediğini bilmeyen, kime ne yaptığının farkında bile olmayan, saçma bir özgürlüğün kurbanlarıyız, gözümüz bağlı. Ama açık.
Aç gözlü tavırlar, umursamaz bakışlar, bencil yaklaşımlar, aptalca bir düşünce tarzı kendi ufak beyinlerimizin uydurması.
Bu yüzden maskeli hayatlarımız, tepetaklak ilişkilerimiz var.
Herkesin bildiği, herkesin gizlediği.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder