15.03.2009

Bakıp

Az önceki şarkının psikolojik daraltmalarından kurtulup hayata döndüm günlük.

Ve şu konuda sana bir şey söylemek istiyorum ki, benim de vardı çocukken öyle silindirli müzik çalan "adının ne olduğunu bilmediğim" aletten. Şiir gibi oldu. En'ler tam kafiye. Neyse. Çok severdim onu. Sürekli tıkı tıkı tıkı çaldırırdım kurup kurup. Nereye gitti ne oldu bilmiyorum, keşke eşyalarıma daha çok sahip çıkabilseydim.

Az önce annemin radyoda dinlediği "radyo tiyatrosu'nu duyunca daha da bir gariplendim. Resmen antikalaştım. Aradım, işte o aşağıdaki resmi buldum internetten. Sonra da bakııp, bakıııp, bakıp.

(Ne garip bi' kelime len bu bakıp.)

Hiç yorum yok: