Onlar ise hiç ben değilsiniz.
[Görüldüğü gibi kafam yerinde değil. Bikoz der is samting rong vit mi.]
Hatalı işleyen bir şeyler oluyor bazen hayatta. Bütün analiz yeteneklerini de kullansan, hani derler ya, su yolunu bulur diye, ondan oluyor. Su yolunu buluyor ve çatımızdan kafamıza damlıyor.
Bu akşam bir haller oluyor bana günlük, baş ağrımı içtiğim onlarca çay bardak bile engelleyemedi, ki dün gece de doğru düzgün uyuyamadım, sanırım bu gece de uyuyamayabilirim, belki de uyurum, sırıtma döverim.
Ahahahahha, ulan ne yazmışım bak şimdi farkettim, onlarca bardak çay yazacağıma, onlarca çay bardak yazmışım. Yazarken aynı anda okuyabilme kabiliyetimi geliştirmem gerek. Üzerinde çalışıyorum. Bu konuda önce yazılmışları okumakla başladım. Ama çok ilerleyemedim. Bir kitap bulmuştum geçenlerde onlarca kitabın içinde, başlarsam devamı gelir diye düşünüp başlamıştım, gelmedi.
Dün rüyamda ne gördüm bak anlatayım da şaş şaş kal.
İlkokula gittiğimi gördüm, çanta manta hazırlayıp kapıdan çıkıyorum, sonra servis beklemek için sokağın başına gidiyorum. Servisi kaçırmışım sanırım çünkü saate bakıp "Bu saate kadar gelmeliydi" diyorum. Sonra eve gelip, "Ben bugün okula gitmeyeceğim" diyorum. Ve gitmiyorum. Sonra uyanıp işe gidiyorum.
İronik mironik hayat devam ediyor tüm saçmalığıyla.
:) (Gülelim geçelim, ki en güzeli gülüp geçmektir.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder