Ortaya türlü

Türlü türlü insan var yahu. Şimdi misal oturmuşum yemek yiyorum, “Niye tatlı almadın?” “Hıı, meyve de almamışsın” “Niye almıyorsun?” “Güzel bak bu tatlı” “Hıı evet güzel o tatlı” gibisinden muhabbetlere muhatap oluyorum. Ama gençler inanın ben sizin kadar düşünmüyorum neden tatlı almadığımı, neden meyve almadığımı. :]

“Spontane [Bakınız sıpontaağne] öyle geldiği gibi ya, fazla kasmamak lazım. Canım ister alırım, canım istemez almam, canım istemez ama alırım, canım ister ama almam, yani ohoo bunların hepsini düşünecek olsak yemek yenmez” şeklinde bir açıklama yapayım diyorum, sonra yok boşver ya şimdi onla mı uğraşıcam diyorum, bi’şey demiyorum ondan sonra, “yok ben sevmiyorum fazla tatlı” diyorum, bu sefer de hiç mi sevmiyorum?

Bir de bak ne diyeceğim, kanat ızgara meselesi. Yahu ne saçma bir yemek şu kanat ızgara. [Ya tabi şimdi, bulan var bulamayan var şimdi öyle demeyelim de, ama bulunmasa da olurmuş ben direkt söyleyeyim sana. Çok gereksiz bir yemek yani.] O kadar uğraşıp didinip ayıklayıp iki gıdım bi’şey yiyorsun, sonra n’oldu, kanat ızgara yedim. Olur mu lan böyle eziyet. Uğraşırken harcadığım enerjiyi kurtarmıyor yediklerim.

Bu kanat ızgara olayı, tavukçuların çıkardığı bir fikir bence. Yenmezdi çünkü kanatları, ya atılırdı ya da kedi köpek. N’oldu tabi, gelişen sanayi ile birlikte global ekonomik dengelerin hassaslaşması, zengin ve fakir arasındaki uçurumun artmasıyla birlikte ortaya çıkan gelir gider dengesindeki bozulmalar insanların harcama alışkanlıklarını değiştirdi. [Oha :] ] E tabi en ucuz et de tavuk. Tavukçular da baktılar ki ulan tavuklar satılmıyor, satılsa da kanatları satılmıyor, elimizde patlamasın lan bu kanatlar habire masraf, bunları da satalım diyerekten, kanat ızgara diye bir mangal kültürü uydurdular oralarından buralarından sonra ooh gelsin paralar.