11.07.2009

Şakacı Ofis Asansörleri

Sevgili günlük, bak dün ne oldu anlatayım da gül gül öl. [Böyle şeyler hep filmlerde olur sanır idim de, ah ne kadar yanılır imişim ne kadar.]

İşyerimizin güzel binasının onuncu ve sonuncu katında çalıştığımı daha önce söylemiş miydim ben sana, söylemediysem emin ol gereksiz bir detay olduğu için söylememişimdir, ama şimdi anlatacağımla ilgili olduğu için de söylemem lazım, lan söyledin zaten uzatma. neyse.

Bir konu ile ilgili müdür yardımcılarının birinden bir görüş almam gerekiyordu. Aaa baktım masamın önünden geçiyor. Lan odadan çıktı gidiyor, koş yakala. Koşa koşa gittim arkasından "X Beey" diye bağırtaraktan. [bakınız: ofislerde koşan takım elbiseli adamlar.] Asansörlerin önünde yakaladım.

Şimdi bir antrakt; asansörler; yanyana 3 adet asansör mevcut. bunlara, 1. (birinci) 2. (ikinci) 3. (üçüncü) asansörler diyeceğiz. ok.

2. asansörün önünde durdurduğum X Bey'le kafamdaki konuyu konuşmaya başladık. Bıdıbıdı bıdıbıdı bıdıbıdı [konuşma efektleri] O arada "ding" efektiyle 3. asansörün kapısı açıldı, içinden elinde dökülmek üzere olan kağıtlar ve bir çantayla [bakınız: randevusuna geç kalmış sigortacı veya pazarlamacı türevi insan], kısa boylu (evet efenim benden bile kısa :] ) bir adam çıktı. Ve sordu;

- Çıkış buradan mı?
- [İç ses; olm manyak mısın onuncu katta çıkışın ne işi var helikopterle mi geldin?] Yok hayır çıkış buradan değil, sıfıra basın çıkmak için.
X Bey'de tekrarladı;
- Sıfıra basın, girişten çıkacaksınız. [Hahaha orda bi' için için koptum zaten ben.]

Adam teşekkür edip 3. asansöre geri bindi. Kapattı gitti. Biz de konuşmamıza devam ettik. Aradan 45 saniye falan geçti geçmedi, 1. asansör geldi. Kapı açıldı. Az önce 3 .asansörden yolcu ettiğimiz adam nasıl becermişse 1. asansörden geri gelmişti. Kapı açılıp da karşısında yine bizi gören adamın içinde bulunduğu ruh halini yansıtan kelimeler döküldü ağzından.

- Allaah Allaaah, çıkamadım yahu bi' türlü.
- :] Sıfıra basacaksınız.
- :] Giriş aşağıda.

[Adam yine telaşlı bir şekilde asansöre binip gitti, biz de kendisine bize bu ilginç ânı yaşattığı için kahkahalarımızla teşekkür ettik.]

2 yorum:

Yesari dedi ki...

puhahahaahahahaahah...
ayy ne zormuş başı ağrıyan insanın gülmesiiiiii:)))))

naamışlar ki adama o binada...böle kal gelmiş...

Monera dedi ki...

Hahaha, n'apıcaz efenim elin adamına binada.

En son asansörün kapısı kapanırken adamın yüzündeki ifade, "Nhayır Allah'ım çıkamayacağım bu binadan!" gibisindendi.
:]