Erkekler ağlamaz.
Ulan günlük son zamanlarda acayip acayip rüyalar görüyordum ya, bu acayip rüyalar silsilesine iki rüya daha katıldı geçtiğimiz günlerde.
İlki çok garipti cidden, sabah kalkıp giyinip servise binip uyumaya başlamıştım (hergünkü rutin sabahlardan biri) uyanmama yakın (artık vücut biyolojik olarak kendini işe yaklaşırken uyandırıyor) apacayip bir rüya gördüm. Üstelik efektli mefektli.
Uuupuzun ve yeemyeşil çayırlar vardı, ben de üstlerinde uçuyordum. Acayip soğuk metalik bir fon sesi geliyordu arkadan, iki metal birbirine sürtünü de bir ses çıkar ya işte ondan. Acayip ama resmen üşüdüğümü hissettim. Çayırlarda yatan bi'şeyler vardı, neydi tam anlayamadım ama. Hafif korkuyla karışık bir merak duygusu vardı içimde. Bir süre uçtuktan sonra uyandım. [ulan bak düşününce şimdi tüylerim diken.]
Ötekisi daha da bi' garipti. Nedendir niyedir bilmediğim halde hüngür hüngür ağlıyordum dün yine sabaha karşı gördüğüm rüyada. Çevremde kimse yoktu. Yerde bağdaş kurmuş şekilde oturmuş, başımı önüme eğmiş, hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.
Lan olm n'oluyoruz? Nereden geliyor bu bilinçaltı duygusallığı, ne iş?
[Yalnız rüya da olsa garip bi' şekilde rahatlıyor sanki insan sorma.]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder