Evet aslında doğrudur bence de bu, herkes özünde iyidir. Hani kötülüğü bilerek yapmaz.
Ama şu var ki, iyilik yaptıkça genel olarak bazı insanlar bu iyiliği sömürmeye başlar. Sanki dünyada varoluş amacınız onlara iyilik etmekmiş gibi algılanmaya başlanır karşı taraftan. İyilik sizin için bir görev haline gelir. İnsanlar sizden iyi olmanızı beklemeye başlarlar her durumda.
Bu ise dayanılmaz bir saçmalık haline gelir sizin için, karşıdaki için ise bir oyun gibidir. Siz bunu farketmeye başladığınız andan itibaren karşınızdakini artık farklı bir gözle görmeye başlar ve siz de onunla oynamaya başlarsınız.
Önce her insan gibi yalanlar söyler, geçiştirir, sonra yavaş yavaş iyilikleri kesersiniz. İşte bu anda, kötülük yapmıyor bile olsanız, artık iyilik yapmıyor olduğunuz için kötü olursunuz. Ve kötü olmaya başladığınız andan itibaren artık karşınızdakinin de size karşı tavırları değişir, sizi denemeye, sizi farklı denemelerle iyiliğe çekmeye çalışır. Çünkü iyilik körlüktür. İyilik karşılık beklememektir. İyilik sömürüdür.
İyilik? Ne boş bir kelime. Zaten insan, "neden?" diye kendine sormaya başladığı anda kötü olmaya da başlamıştır. Neden yapıyorum ki bunu?
İyilik beklenilmez hak edilir. Ve çoğu kişi iyiliği hak ettiğini sanır. Halbuki iyiliği hak edecek hiçbir şey yapmazlar. Ya da çok şey yaptıklarını sanırlar ama iyiliği sadece masumiyet hak eder.
Ve ünlü bir Türk düşünürünün de dediği gibi; "masum değiliz, hiçbirimiz."
Burada şarkı var: http://fizy.com/s/10llhu (sağtıkyenisekmedeaçkidostkalasın)
[Kalmah - My Nation]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder