Pardon sevgili günlük, şu anda senden özür dileyecek kadar angut bi' haldeyim. Bu ne sıcak, bu ne sıcak, bu ne sıcak. Resmen taksikeytıd.
Olaya bak şimdi, "aha aynı şu moddayım" diye başlarken, bir yandan da bi' şarkı vardı onu dinliyordum, aşağıya bi'yerlere eklerim diye fileden'e eklemek için girdim. Baktım ki koskoca 1gb'lık kapasiteyi doldurmuşuz. Hadi yeni bir hesap açayım dedim. İki saat bilgi gir, registrasyon bekle, onayla falan derken lan kaç dakika geçti, o arada şarkı da değişti, benim mod da değişti, e tabi durur mu Çelik de yapıştırmış cevabı, "ben de değiştim."
Gördüğün gibi, aslında burada okuyacakların çok saçma şeyler. Ama ben yine de masaüstü bilgisayarımı seviyorum çünkü ekranı büyük ya da işte aslında başta gerçek hayat yazacaktım ama gerzek hayat yazdım, ki hayat bazen gerçekten çok gerzek falan gibi alabildiğine.
Lan sevindim hâlâ böyle yazabildiğime. Abi demek ki netbuk'tanmış. netbuk çok kompak bir alet olduğundan kelli, insanın yazılarını da kompaklıyormuş. Kopmak na'mümkünmüş kompak netbukla, anladın? Anladıysan gel beri.
Bu arada masaüstü bilgisayar eternet portunu görmüyordu ya, işte o günden beri açmıyorum bilgisayarı, bugün ilk defa açtım tak diye gördü. Demek ki tavır koymak işe yarıyor.
Ee bi' şarkı ekleyelim o halde, şu şarkı kendi imkanlarıyla kendi kendini tamir eden süperzeka bilgisayarıma gelsin. Öpüyorum ben onu.
Vın!
Nöet:
- Biz ne yarışlar bitirdik senlen beraber hay nitrona kurban.
- Sen mi? Pardon ama bu ne samimiyet? siz bana sen diyemezsiniz, siz diyebilirsiniz.
- Biz diyebilir miyiz?
- Siz diyemezsiniz.
- Demin diyebilirsiniz dediniz, siz mi diyemeyiz?
- Sen diyemezsiniz, siz diyebilirsiniz.
- Biz diyebiliyor muyuz şimdi?
- Siz diyemezsiniz.
- Lan kim neyi diyebiliyor?
- Saksı değilim ben!
Ahahaha lan moda gel.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder