Şimdi sevgili günlük hayatta çok acayip sıkıntılı durumlar var.
Mesela;
Cafelerin mafelerin tuvaletlerinde kağıt el havluları için yapılan dispanserler var biliyorsun. Böyle sıralı yığın halinde kutunun içinde duruyorlar, alttan bir tane çekiyorsun vıjıt [süpersonik efekt] yerine yenisi geliyor, anladın işte uğraştırma.
İşte, bu kutuları tıka basa kağıt havluyla dolduran bir zihniyet nasıl bir anlayışın ürünüdür?
Çünkü; bak elleri yıkadın, beyefendi beyefendi kağıt havluya uzandın, eller ıslak tabi, kutu da tıka basa dolu, çektin alttan, tıka basa dolu olduğu için içerisi sıkışık gelmedi, eller de ıslak, havlu elinde erimeye başladı, hatta eridi, koptu. Kopmayan taraftan bir daha çektin, gene olmadı, havlular tıka basa dolu tabi içeride, zorlamak lazım. Sonra noldu? tutacak yer kalmadı havlunun ucunda, hepsi kaldı mı kutunun içinde? kaldı. Haah, aferim.
Bak heladan çıkmışsın duruma bak, havlu kutusunun önünde idiyot gibi havlu almaya çalışıyorsun, o arada gelen geçen var tabi insanlar tuvalete geliyorlar bir yandan, bir de klas bi' yerdesin mesela, millet bakıyor falan, "ahaha salak bi havlu alamadı" falan, lan!Girdin yerin dibine çıkarabilene aşkolsun, sonra o haleti ruhiyeyle git otur masaya oturabiliyorsan. Sinir olmuşsun, elini de kurulayamadığın için hafif nemli kalmış zaten, es kaza masana dönerken de birine rastladın buyur burdan yak, oo abicim naber, (hasktir) iyiyim senden naber? (tokalaşcaz mı lan şimdi?)
Tokalaşsan olmaz, eller ıslak. En iyi ihtimal sarılcan. Oo vay kardeşim ne zamandan beri görüşmedik. Hop eller sırta sıvaz sıvaz, bak anladın sen, eller kurudu biraz. Tap tap yaptın bir de sırta, oh oh iyice kurudu eller. Eller kuru olduğuna göre artık tokalaşabilirsin. Vedalaş ayrıl. Seni görmek güzeldi. Görüşelim bi' ara, ooldu, yengeye selam söle.
Yazı boyunca zihinleri dalgalanan ve sanki aslında yazının ana fikri yokmuş gibi hissedenler için geliyor;
Havlu dispanserlerini tıka basa doldurmayın! Hişş! Cafe sahipleri! Kime diyoruz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder