Gol var mı gol?

Sevgili günlük, gün geçmiyor ki "aslında kısa filmi çekilse olur"luk durumlarla karşılaşmayayım.

Cuma akşamı Taksim'deydim. Geç de kalmadım üstelik, 20:30'da falan dolmuşların oraya gelmiştim bile. Tabi bir kuyruk bir kuyruk. Bekliyoruz.

Arkama doğru sıralanan kalabalığın içinde bir kıza gözüm takıldı, çok tanıdık gelmişti. Baktım baktım, bir türlü bi'yerden çıkaramadım. Sonra gözüm tam arkamdaki adama takıldı, o da bana sanki bi'yerden çıkaracakmış da çıkaramıyormuş gibi bakıyordu.

Sonra kahya bağırdı, "sahil yolu şuradaki minibüse geçebilir". (Bu arada bilmeyenler için, dolmuş sırası çok uzadığında dolmuş yerine minibüsler kullanılıyor taksim-bostancı arası, #çokacayipdeğilmi,değil.)

Adam bana, "Bu Göztepe Sahrayıcedid falan, sahilden değil, değil mi?" dedi, "Yok" dedim o "Ziverbey" Sonra sırada beklemeye devam ederken, -bugünkü hastalığımın ilk belirtilerinden biri olan- bir hapşuruk geldi. "Hapşueee" diye hapşurdum. Adam bana "Çok Yaşayın" dedi. Ahaha ne di'cem lan ben şimdi adama, "siz de görün" mü di'cem? diye bir kaç salise düşündükten sonra, eyvallah gibisinden başımı salladım," sağolun" dedim.

Sonra dolmuşa bindim, ulan bu adam şimdi bırbır iki saat konuşur inşallah gelip de yanıma oturmaz diye düşünürken, baktım oturmadı zaten, onun yerine 7o yaşlarında olduğunu düşündüğüm yaşlı bir amca oturdu. Sol kolu ve eli felçli gibiydi, çok fazla kullanamıyordu. Olsun.

Zorlukla sağ cebinden parasını çıkarıp önceki -az önce bırbır konuşacağını düşündüğüm- adamın sırtına fırtfırt diye dokundu. Hiç konuşmadan şoförü işaret edip parayı uzattırdı. Adam parayı uzattı hemen para üstü geldi, dönüp yaşlı adama para üstünü verirken, "bakın siz en son uzattınız ilk sizin para üstü geldi, eheh" gibisinden gereksiz de bir espri patlattı, tüm dolmuş bir güldük bir güldük, adamı ayakta alkışladık. (#heyallahımya)

Yaşlı amcam yolculuk sırasında tıkır tıkır iki saat telefonundan bir telefonu arayıp buldu, aradı. "Gol var mı gol?" diye sordu. (Gerçi ben ilk seferinde ne dediğini anlamamıştım. Yabancı herhalde ondan konuşmadı şimdiye kadar diye düşünmüştüm.) "Gol diyorum gol, gol var mı?" "Alo?" "Hay Allah kapattı"

İşte bu konuşmayı duyduğum an bir kısa film sahnesi gelmişti bile gözümün önüne hatta senaryoyu bile yazmaya başlamıştım kafamda.

Sonra tekrar aradı, "Alo" "Gol var mı diyorum gol, baksana bir televizyona?" "İlk yarı bitmiş olmalı" "Karabük 2, Gassaray 0" "hay Allah kahretsiz bu takımı" "Köprüdeyim, geliyorum"

Sonra kendi kendine mırıldanmaya başladı, "ne biçim oynuyorlar kim bilir"

Ve tekrar telefonu alıp, tıkıtıkı birisini daha aradı, "Nasıl oynuyorlar?" "Ay bilmemkim'i arayacaktım, yine seni aramışım" "Dur kapat kapat" "Alo, kızım çok mu kötü oynuyor Gassaray?" "Hadi ya" "Allah kahretsin bu takımı" "Cık cık cık" "Köprüyü geçiyorum şimdi"

Sonra dolmuş şoförlerinin genel temayülü olan -kendini rallide zannetmek- hastalığı yüzünden dolmuş şoförü kardeşimiz slalomlarla Hasanpaşa'ya doğru yardırmaya başladı. Tabi amcamın sol kol tutmadığı için sağdaki hatun kişinin üzerine doğru biraz abanmak zorunda kaldı. Sonra da çok nazik bir insan olduğu zaten halinden belliydi, hatun kişiden özür diledi. Hatun kişi de, "Önemli değil Allah'a emanet gidiyoruz zaten" diyerekten dolmuş şoförüne bi' gönderme yaptı, yüksek sesle. Dolmuş şoförü çok iplemedi tabi, ki zaten iplemesini de beklemiyorduk. Biraz tartıştılar falan, geçti.

Sonra yaşlı beyamca ineceği yere gelince çok da yükselemeyen sesiyle "durakta inecek var" dedi. Adam duracak gibi değildi. Hemen insancıl tarafım zıplayıp haykırdı, "Durakta inecek var!" Zınk! dolmuş durdu tabi hemen, ehehe. :) Yaşlı amca da inerken bana teşekkür etti.

Sonra bu kadar işte. Bence yeterince uzun bir yazı oldu, sonuna kadar okumuş olabileceğinizi düşünerek şimdi size bir fizy linki veriyorum, ama sonuna kadar okumayanlar, direkt buraya zıplayanlar lütfen tıklamasınlar. Tıklayanlar da lütfen sağ tık yapıp yeni sekmede açsınlar adamı ayar etmesinler. Buradan. :]]