Bir dizi insanı olarak bazen ben...

Lan sevgili günlük, bu "Çocuklar Duymasın" ne acayip dizi lan. Sürekli bir sosyal mesaj, sürekli bir toplumsal barış, sürekli bir duygusal giriş, "lan noluyo laan" (Bknz: Güneşin Oğlu film replik) Misal geçen gün, bu dizideki yardımcıları Emine tam 250 saat 110 112 ve 155 telefon numaralarının neye tekabül ettiğini ezberlemeye çalıştı. Acayip gıcık oldum, gıcık olmaktan öte sinir oldum. O sinirle koskoca elsidi (Bknz: LCD [çok pahalı anlamında]) televizyonu camdan atıvermişim. Hayır o değil de, aşağıdan geçen adamın kafasına düşmesi kötü oldu. Tabi adam da sinirlendi, "lan aşağı bakmadan camdan dışarı elsidi televizyon mu atılır sayın abicim?" diyerekten teessüflerini bildirdi. Ben de durur muyum, elimdeki kumandayı da attım peşinden, "al" dedim, "al dedim git dedim nerde kalırsan kal dedim.

Sonra diziyi kaldığım yerden izlemeye devam etmek için televizyonun başına geçtiğimde televizyonun yerinde olmadığını gördüm. Aha! lan hırsız olabilir. Hırsız dedim de aklıma geldi. Leyla ile Mecnun diye bir dizi var TRT1'de, hastasınız, hastayısıyız, hastanısımız, hastasıyız. (bu hastasıyız lafı da "Ayhan Sicimoğlu'yla Renkler" programından, o da ayrı bir tip lan, adam dünyayı geziyor, yatlar, tekneler, İtalya'da bağlar mağlar, gurme midir müdür müdür nedir? lan adamın seceresini bir araştırayım bakayım, yalan yok tanımıyorum kendisini) ehem, sonra ondan sonra onbir.

Ne diyorduk? Heh, aa lan televizyon yok. Hemen ŞerlokHolms şapkamı takıp, pardösümü giyip, olayı araştırmaya başladım. Şimdi televizyon buradaydı, hımm şurdan gelmiş olsa, buradan mı aldı acaba, oradan aldıysa, buradan çıkmış olabilir, ya da şuradan şuraya geçirdiyse, buradan da şuraya girmiş olabilir, lan ayakkabılarını çıkarttı mı acaba, yerleri de berbat etmiştir bak, annem keser lan beni, neyse, demek ki şuradan aldı televizyonu vay hayırsız. Polisi mi arasam acaba, kaçtı lan polisin numarası. 118 miydi lan? (Keşke "Çocuklar Duymasın"ı çok dikkatli izleseydim, 1200 saat anlatmıştı oysa ki) :)))