"Durmadığın sürece, ne kadar yavaş gittiğinin önemi yoktur." diye bir cümle okudum eski yazılarımın birinde. Ne zaman ve neye istinaden yazmışım açıkçası hiç mi hiç hatırlamıyorum. Üstelik, durmuşum, yavaş mavaş gitmemişim. Bayağı bildiğin duruk. (Durmuş olma haline duruk denir mi bilmiyorum.)
Darmadığın sürece ne yaparsan yap fayda etmez. Çünkü süreç artık darmadığın olmuştur. Toparlayamazsın. Bu tip durumlarda yapılması gereken en güzel şeylerden birincisi, önce güzel bir yemek yemek, sonra süreci değiştirmek olur gibi geliyor. Yani farklı pencereden bakmak. Sürekli aynı yerden bakarak yanlışı göremezsin.
Bu yüzden şimdi önce güzel bir yemek yemeye gidiyorum.
Gelirim gene.
Geldim.
Darmadağın durmadığın sürece seni iyi sanıyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder