İnsanın hayatı kimseye ihtiyacı olmadığını anladığı an bitiyor...Ya da kimsenin ona ihtiyacı olmadığını...
i need music.
"Biz 80'leri severiz" diye bir şarkı yapmıştım bir zamanlar. Bu yazıyı yazmaya çalışırken de bir anda patırt diye vinampımın shuffle modunda çalmaya başladı. (Dipçik notçuk: Şu anda bu şarkının çalma ihtimali, 756'da 1, ve ben şu anda eskileri düşünmeye başlamıştım, aa eskiler eskiler falan demiştim, ama geçti, kozmik bir etkileşim mi oldu yani, öyle mi diyelim. Geç.)
Ve işte en sonunda oldu. Emesenimde benden başka kimsem kalmadı. Herkes bir bir biribirilerine bakar bakar kararırmış, aynen o hesap. Tenceredibinkara, gelbizebazıbazı.
Şarkımız da "Rob Zombie - Dragüla" oldu. Az önce gözümden akan uykular da şimdi metamorfoza uğradı, alaska frigo dondurma.
Bazen bu shuffle'a güvenmekte ne kadar haklı olduğumu bizzat şahsen kendim acayip derecede bişey ediyorum da o kelimeyi şimdi bulamıyorum. Tahakkuk mu ediyorum n'apıyorum? "Black Sabbath - After Forever".
Ama hiç bir şarkı yeterince iyi olmadığı için, minicik ufacık sevimlicik ok imlecimizin next track 'a tıklamasına engel olamıyor.
Hımmm, böyle şarkı da mı varmış bende, böyle bir anda şarkı küt diye vurursa duruyorum bir, çarpıntı geliyor, dinliyorum, yoksa gerişi boş zaten, genelde hep aynı şeyler, hayatta da karşına çıkar, aynı kişiler, aynı oyobüsler, aynı sesler, aynı sözler, aynı herşey, herşey aynı, mesela "Three Days Grace - Burn" neden bunu daha önce dinlemediğimle ilgili bendimle ciddi bir poleniğe giresim var. Ayrıca ona polenik denmez polemikrofon denir ya da poliklinik. Ben bunu eklerim sana belki sana belki sana belki sana belki sana, hehehe belkıs ana gibi oldu.
Sonra iyice uykum açılsın tabi, saat olmuş ikininbuçuğu, ben hâlâ bilgisayar başında günlük radyasyon yüklememi yapıyorum. "Children of Bodom - Lil Bloodred Ridin' Hood". It's a looooossss beybi, it's a loooooossss.
Eeeh, yatıcam lan ben. Ne bu böyle.
Yatmadan sözümüzü tutatlım. tatlım mı? ne tatlısı lan akşam akşam. sabah sabah. yok tatlı matlı. Bu burn'u gerçekten daha önce dinlemedim acaba ben niye diye kendimle polemiğe girmek üzereydim. Girmeden 250milyon kere dinledim aradaki farkı kapattım. Bu aşağıdaki de köprüden önceki son çıkış...
"Biz 80'leri severiz" diye bir şarkı yapmıştım bir zamanlar. Bu yazıyı yazmaya çalışırken de bir anda patırt diye vinampımın shuffle modunda çalmaya başladı. (Dipçik notçuk: Şu anda bu şarkının çalma ihtimali, 756'da 1, ve ben şu anda eskileri düşünmeye başlamıştım, aa eskiler eskiler falan demiştim, ama geçti, kozmik bir etkileşim mi oldu yani, öyle mi diyelim. Geç.)
Ve işte en sonunda oldu. Emesenimde benden başka kimsem kalmadı. Herkes bir bir biribirilerine bakar bakar kararırmış, aynen o hesap. Tenceredibinkara, gelbizebazıbazı.
Şarkımız da "Rob Zombie - Dragüla" oldu. Az önce gözümden akan uykular da şimdi metamorfoza uğradı, alaska frigo dondurma.
Bazen bu shuffle'a güvenmekte ne kadar haklı olduğumu bizzat şahsen kendim acayip derecede bişey ediyorum da o kelimeyi şimdi bulamıyorum. Tahakkuk mu ediyorum n'apıyorum? "Black Sabbath - After Forever".
Ama hiç bir şarkı yeterince iyi olmadığı için, minicik ufacık sevimlicik ok imlecimizin next track 'a tıklamasına engel olamıyor.
Hımmm, böyle şarkı da mı varmış bende, böyle bir anda şarkı küt diye vurursa duruyorum bir, çarpıntı geliyor, dinliyorum, yoksa gerişi boş zaten, genelde hep aynı şeyler, hayatta da karşına çıkar, aynı kişiler, aynı oyobüsler, aynı sesler, aynı sözler, aynı herşey, herşey aynı, mesela "Three Days Grace - Burn" neden bunu daha önce dinlemediğimle ilgili bendimle ciddi bir poleniğe giresim var. Ayrıca ona polenik denmez polemikrofon denir ya da poliklinik. Ben bunu eklerim sana belki sana belki sana belki sana belki sana, hehehe belkıs ana gibi oldu.
Sonra iyice uykum açılsın tabi, saat olmuş ikininbuçuğu, ben hâlâ bilgisayar başında günlük radyasyon yüklememi yapıyorum. "Children of Bodom - Lil Bloodred Ridin' Hood". It's a looooossss beybi, it's a loooooossss.
Eeeh, yatıcam lan ben. Ne bu böyle.
Yatmadan sözümüzü tutatlım. tatlım mı? ne tatlısı lan akşam akşam. sabah sabah. yok tatlı matlı. Bu burn'u gerçekten daha önce dinlemedim acaba ben niye diye kendimle polemiğe girmek üzereydim. Girmeden 250milyon kere dinledim aradaki farkı kapattım. Bu aşağıdaki de köprüden önceki son çıkış...
Vooooooov, bu şarkı bitemiyor bir türlü, süpermiş. Sonuna kadar ilk defa dinledim şimdi de mestoldum. Sonra da bunu buraya sonradan yazarak psikolojik takıntımı açık ettim, iyi b.ok yedim. Ayrıca b.ok yazdım, hiç bi boka yaramadı. (.) 'yı (o)'nun yerine koyacaktım, ki bokun bok olduğunu anlayacaklardı ama ben bok yazmamış olacaktım, ama n'oldu 50 kere bok yazdık şimdi. iyi b.k yedik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder