ünlok

Boş şişeler kadar bile geri dönüşü olmayan yollara giriyor insanoğlu bazen. Hani sadece kırılsan da kurtulsan. Ayrılsan dağılsan, partiküllerinden doğsan.

Ama ne kimsenin seni kırmaya cesareti var ağzını açamıyor, ne senin kırılmaya niyetin. Ne baştan başlamaya gücün var yeniden, ne devam etmeye takatin.

Biliyor musun, tüm kötüler aslında sadece iyi niyetliymişler derdi bir ihtiyar zamanında. Ama fazla.

Hafızaya güvenmekse insanın en büyük saygısızlığı yaptığı kendine. Çünkü hafıza diye bir şey yok. İnsan beynini dinlemiyorsa hafızası ne yapsın?

Kime güceneceksin şimdi?