Değişen Klayve

Sevgili günlük, sana bu satırları evdeki yeni klavyemden yazıyorum.

Evet maalesef eski, yıllar yıllar ve yıllaardır kullandığım, artık basılmaktan tuşları kararmış, rengi beyazdan griye hatta yer yer kahverengine dönmüş o takır tukur klayvemi terketmek zorunda kaldım. Çünkü artık ihtiyaçlarımı karşılamıyordu, bazı harfleri öyle pat diye birdenbire basmamaya falan başladı dün gece, space tuşu çalışmıyordu, shift desen hak getire, space çalışmıyor diyorum, daha shift nasıl çalışsın. Koskoca tuş space, o çalışmazsa zaten diğerlerinin çalışması mucize.

Neyse efenim, ama içim de az buruk değil hani, çok buruk. Yıllardır kullandığım klavye efenim, insan bir garipsiyor bu yeni klavyeyi. Bir de ne yalan söyleyeyim eskisi daha bir rahatmış yani.

Bu klayveden de öyle takır tukur ses bekliyor, ama nafile. Sessiz efenim bu, böyle pısır pısır tuş mu olurmuş, oluyormuş demek ki.

Ama şimdi bu garipsenme sadece klavyeyle alakalı değil, dün itibariyle odamın yerleşimini de değiştirdi dış odaklar. En son yine yıllar yıllar ve yıllar önce salondan taşınıp kendi odama konuşlanmaya başladığımda da bir garipsenme yaşamıştım. Koskoca salon efenim, oh yayıl, yayla gibi at koştur cirit oyna.

Yok yok deminden beri deniyorum hızlı yazayım diye olmuyor. Daha alışamadım ben bu değişime. Zaten ne demiş atalarımız, "Değişmeyen tek şey değişimdir." [Bunu da hangi atamız demişse artık çok merak ediyorum.]

Benim bu masaya bir ayar çekmem lazım. Olmaz bu böyle.

Evet başlığa da klayve yazmışım şimdi farkettim. :] Uzun zamandır klavye yazmak için çabalıyorum ama sürekli klayve yazıyorum. N'olacak şimdi? Anam anam, vay bana vaylar bana.

Neyse yeter gibi şimdilik, henüz alışamadım. Bakalım ortamı biraz değiştireyim sonra bir daha denerim.