Sabah sabah kafama çakıldığı hissi veren laminat parke süpürgelikleriyle uyandım günlük, bu demek oluyor ki tersimden kalktım. Ama bi'şey yapmadım. Hatta kalkmadım. Yatmaya devam ettim. Sonra tangırtılar dayanılmaz boyuta erişince kalktım. Malumun laminat parke işleri vardı yan odada. O koskoca gardropları geçen gün yerinden çıkarttığım gibi, şimdi de laminat parke döşenen yerlere sokmam gerekiyordu. Ama bu sefer o kadar zor olmadı, bu laminat parkeler vıcır vıcır kayıyor efenim, pek müstesna şeyler.
Bekarlığa merhaba partim vardı sevgili günlük bugün. Aile efradı beni terkeylemişti biliyorsun. Anacım, canım anam, çilekeş anam, giderken de o kadar tembihlemişti, "Evlatcağızım yatarken ballı süt yapar içersin" diye, ama şu anda midemdeki sitekhaus menünün çığlıklarından korktuğumdan ağzıma tek bir lokma bile koymamaya karar verdim.
İftarda bir daha hamburger yenmeyecek günlük, bunu bana hatırlatmazsan fena bozarım seni. Ve ilahi bir şekilde gelen "nikelbek" şarkısını sana armağan ediyorum, "dis is hav yu rimaynd mi."
Ablamlardaydım günlük yemek yemek için bu akşam, bu akşamı da böyle çıkardık aradan, dönerken nasılsa yürürüm, yediklerimi sindiririm, sündürürüm diye düşünüyordum, hatta ve hatta kulaklıklarımı bile aldıydım yanıma müzik eşliğinde yürürüm diye, ama işte planlar her zaman tutmuyor. Ablamlardan bize gelecek olan doksanayüzdoksan yatak bazası olduğunu öğrendim koltukta baygın şekilde yayımış geniş aileyi izlerken. Tabi onu taşı, arabaya yükle falan, evet farkettin onu sen arabayla gelmek zorunda kaldım eve. Haliyle yürüyemedim. Sitekhaus menü de aynen kaldı midemde.
Geldim evde kendime bir sodalimon yaptım. Bana mısın demedi. Oturdum bayık bir vaziyette geniş ailenin bitmesini bekledim. Bitti. Gittim bebepirin yuttum bi'tane. Ahaha bebepirin ne yahu, dediğinizi duyar gibiyim, buna neden bebepirin diyoruz ki biz, hâlâ bilmiyorum, Aspirin'in çocuklar için olanı var ya, biz nedense ailecek ona bebepirin diyoruz. Çok garip değil mi? Kendimize ögzü kısaltmalarımız var. İkiikiiki. [Böyle gülmek için ne kadar deli olmak lazım?]
Ulan sonra da bir tedirgin oldum, şimdi bi'şey olsa kimse de yok lan, hap yoluna gitti niyazi olursam bi'de, vay.
Aa bu arada dün gece zehirlenmedim gördüğün gibi. Çünkü zehirlenmiş olsam şimdi sana bunları klavye ile değil telepatiyle gönderiyor olurdum.
Bi' çay mı koysam ya?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder