Nedense 2 gündür anormal haller içinde uyanıyorum. Dünkü uyanış hikayemizin üzerine, bugünü de acayip uyanılan günler kaydıyla literatüre geçirmeye karar verdim.
Saat sabah 10:00 sularında, (hımm dün de 10'du) yandaki apartmanın kapısına bir türlü yanaşamayan kamyonun gacırtılı geri vites geçişleri (interaktif efekt: giyoark) ve tüm mahalleye yayılan egzoz kokusu sayesinde sersemlemiş bir şekilde gözlerimi açtım. Kafamı camdaki sivrisinek teline dayayıp baktığımda kamyon artık park edilmiş ve bi'şeyler yüklenmeye başlanmıştı. Tabi haliyle boş kamyon kasasına fırlatılan objelerin kafamın içinde yankılanan (hayır kafam boş değil :]] ) muhteşem tınıları sayesinde iyice sersemleyip tekrar yattım.
Yattım. Ancak yarı kapalı gözlerim henüz kendini kaybetmemişken tam anlam veremediğim ve mütemadiyen yaklaşan bir patapatapata gürültüsü gelmeye başladı. Gittikçe yaklaşıyordu. Yaklaştı yaklaştı, artık iyice tırsmaya başladığım için kalkıp gidip camdan dışarı baktım. İlk farkettiğim alt katımızdaki çocuğun göğe bakarak ciyak ciyak viyaklamasıydı. Kafamı kaldırıp yukarı baktığımda da Kadıköy istikametine doğru gitmekte olan dizi dizi askeri helikopterleri gördüm. "hımm vaov" falan dedikten sonra (henüz 30 Ağustos olduğunu algılayamamıştım) gelip tekrar yattım. Ancak yarı kapalı gözlerim yine henüz kendini kaybetmemişken aynı gürültüler tekrarlandı. Baktım yine helikopterler. Sonra geldim tekrar yattım, tekrar gürültüler, artık kalkmadım çünkü emindim ki bunlar da helikopterdi. Sonra annem geldi, "Aa yatmış bu gene, kalk kalk 30 Ağustos bugün" dedi. "Aa di'mi 30 Ağustos bugün" diyerek annemi tasdik ettikten sonra, yandaki tadilatın gürültüleri arasında tekrar sızmaya çalıştım.
dipnotdediğindipteolur: Annem bana "bu" dedi. Ben bir işaret zamiriyim. :))
2 yorum:
Sevgili İşaret Zamiri :)
Dipnotdediğindipteolur'u tekrar tekrar kullanmak istiyorum :)
Yazık ama yahu...
Dava açalım? :)
Sazan; çok dramatik davalar açalım efenim, fiziksel ruhsal ve kişisel gelişimimi zedeliyor bu uyanışlar. :))
Yorum Gönder